Iriscopie/oogdiagnostiek

Het oog is te vergelijken met een vingerafdruk. Ieder mens heeft een eigen patroon, want ieder mens is immers uniek. De structuur of het patroon dat de iris vormt is zo specifiek, dat een mens hieraan herkend kan worden.

Hippocrates wist al dat men het karakter van de mens kan herkennen aan de ogen.

Minder lang geleden kreeg men de eerste aanwijzingen dat ook lichamelijke ziekten aan de ogen te herkennen zijn. De moderne iriscopie werd

                                                             rond 1900 ontwikkeld. Toen werden de eerste

                                                             iriscopiekaarten ontworpen, waarop was

                                                             ingetekend welk deel van de iris veranderde bij

                                                             aandoeningen of belasting van een orgaan. Deze 

                                                             unieke methode geeft formatie over de

                                                             lichamelijke en geestelijke toestand van een mens. 

                                                             Achter elke klacht ligt een oorzaak die via het oog

                                                             zichtbaar wordt. De iriscopist kijkt in beide ogen

                                                             naar de constitutie van de cliënt, naar eventuele

                                                             verkleuringen, lijnen en zogenaamde openingen

                                                             die elk een eigen betekenis hebben. Dit onderzoek

                                                             geeft inzicht in de huidige gezondheidstoestand en

                                                             de vatbaarheid voor bepaalde aandoeningen.